وطن چیست؟ آب، خاک،
آدم ها، حس، عادت، یک خط قراردادی روی نقشه؟
چند ترم پیش در کلاس
زبان آموزش زمان آینده را داشتیم که استاد پرسید فکر می کنید در قرن بعد چه
تغییراتی رخ دهد؟ و هر کدام شروع کردیم به خیالبافی و قطار کردن پیشرفت ها و توسعه
های ژولورن ای البته با در نظر گرفتن مونث و مذکر، جمع و مفرد حتی برای آب و
پنجره؛ که یکی از هم کلاسی ها گفت« البته نه در ایران» و همه تاییدش کردند.
من که از ابر بلندی
به زمین پرت شده بودم گیج و مات به دنبال یک نقطه امید لابه لای این همه حرف آرمانگرایانه
برای ایران می گشتم. آخه چرا "نه"؟ چرا؟ یک قرن بعد؟
نمی دانم وطن چیست
اما هرچه هست بدون امید به یک قرن بعدش بغضی در گلویم گیر می کند.
وطن جایی نیست که فقط گذشته ات را بیابی. جاییست که آینده ات را در آن میبینی. جایی که آرزوهایت را در آن میخواهی بدست بیاوری و دوست داری فرزندانت در آنجا پرورش بیابند و همانند دیگر ساکنان آنجا شوند. اگر از وطن فقط خاطرات گذشته باقی مانده باشند وطن رنگ خود را از داست خواهد داد. امروز اکثر جوانان ایران به دنبال وطنی برای آینده هستند و حاضرند از همه گذشته شان دور شوند.
ReplyDeleteاین وطن که وگویی چه رنگی بید؟
ReplyDeleteچرا دیگه هیچی نمی نویسی بیدلرخواب جان
ReplyDelete