Feb 21, 2010

مسلخ

هی گفت دشمن... دشمن... مباد که دشمن... در زیر عطا من گردآید تا که دشمن، امپریالیسم جهان خوار...
تا چشممان را باز کردیم دیدیم در گند چاله دهانی وامانده ایم مباد که دشمن...من گفتم چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است، او گفت ستمدیده مردم غزه و لبنان و فلسطین و ... و... اند که دشمن جلو چشمشان عزیزانشان را به خاک و خون می کشد و سرزمینشان را تاراج می کند، شما نفست از جای گرم بلند می شه.سر راهم به خانه کودکی ژنده پوش بر سطح خیابان مشق می نوشت؛ مردی که صورتش را پوشانده بود سطل زباله را به امید لقمه نانی می گشت و زنی که...
ای دوست مُردم از خوشی!

2 comments:

  1. ستمدیده مردم غزه و لبنان که نباشند، مردم عربستان و سوریه و عراق میشوند. اگر دولت پول را به خارجی ندهد، مردم میدهند تا بروند و سنگ و خاک آنجا را ببینند. رتبه اول ارسال (یا اعزام، چه تفاوت دارد) حاجی به مکه، رتبه اول زائر مرقد رقیه (اصلا وجود داشته این شخصیت؟)، رتبه اول کشته دادن در کربلا همه و همه زائیده همین هاست و باور کن که دولت آنها را مجبور نکرده که بروند (حداقل به صورت مستقیم اینکار را نکرده است)

    ReplyDelete
  2. ما ظلم را نشانه گرفته بوديم، اما تمام تيرها از كمان دانش پرتاب نشد. اي كاش از نخست جهل را نشانه گرفته بوديم.

    ReplyDelete